Ἡ ἐκ νεκρῶν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ εἰς Οὐρανοὺς ἀποκατάσταση τοῦ Θεανθρώπου εἶναι τὸ γεγονὸς ποὺ ζοῦμε στὴν Ἐκκλησία μας σὲ κάθε Θεία Λειτουργία, μετέχοντας στὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Ἰδιαίτερα κάθε Κυριακή, ἡμέρα ἀφιερωμένη ἀποκλειστικὰ σ΄Ἐκεῖνον, ψάλλοντας τὰ ἀναστάσιμα τροπάρια νοιώθομε ὅτι εἶναι ἀνοικτὸς ὁ δρόμος γιὰ μιὰ ἄλλη, ἀληθινὴ Ζωὴ χωρὶς φθορὰ καὶ ἀτέλειες, φθάνει νὰ προσπαθοῦμε συνεχῶς νὰ Τὸν πλησιάσωμε, νὰ ἑνωθοῦμε μαζί Του. Ὁμολογῶντας τὴν πίστη μας στὸν ἕνα καὶ μόνο ἀληθινὸ Τριαδικὸ Θεὸ προσδοκοῦμε ἀνάσταση νεκρῶν καὶ ζωὴ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Τὴν ἡμέρα ποὺ θὰ κρίνει ὁ Θεὸς τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων διὰ ‘Ιησοῦ Χριστοῦ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ καταβολῆς κόσμου θὰ βρίσκωνται κάτω ἀπὸ τὴν δικαία κρίση Του, γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Μᾶς βεβαιώνει ὅτι δόξα καὶ τιμὴ καὶ θεϊκὴ εἰρήνη θὰ ἀποδοθεῖ σὲ καθένα ποὺ ἐργάζεται τὸ «ἀγαθό», ποὺ μὲ ταπείνωση δέχεται καὶ συνεργεῖ ἔμπρακτα στὸ θέλημα τοῦ παναγάθου Θεοῦ. «Οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ Θεῷ, ἀλλ’ οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται». Δὲν χρειάζεται λοιπὸν νὰ ἀσχολούμεθα μὲ τὸ ποιός τηρεῖ τὸν θεῖο Νόμο. Ἂς μὴν κρίνωμε ἐμεῖς τοὺς ἀδελφούς μας, χριστιανοὺς καὶ μή, πρὶν ἀπὸ τὸν Κύριο. Ἂς ἀναρωτηθοῦμε ἂν ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἔχωμε τὴν προθυμία ν΄ἀφήσωμε εὐθὺς ὅλα ὅσα μᾶς κρατοῦν δεμένους μὲ τὸν φθαρτὸ τοῦτο κόσμο γιὰ νὰ ἀκολουθήσωμε τὸ Χριστὸ, ὅπως οἱ ψαράδες τῆς Γαλιλαίας ποὺ ἔγιναν μαθητὲς Του καὶ κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου Του. Μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας ἂς δοῦμε πῶς μᾶς καλεῖ ὁ Διδάσκαλος νὰ Tὸν μιμηθοῦμε στὴν ἀγάπη καὶ στὴ θυσία γιὰ τὸν συνάνθρωπο. Θέλει νὰ γίνωμε τίμιοι ἐργάτες στὴν καλλιέργεια τοῦ ἀμπελῶνα Του. Ἔτσι θὰ μπορέσωμε νὰ δεχθοῦμε τὸ ἔλεός Του καὶ νὰ γίνει εὐπρόσδεκτη ἡ ἀπολογία μας μπροστὰ στὸ φοβερὸ βῆμα Του.
Κυριακή 21.06.2020